Umut
New member
En Kaliteli Ekmeklik Buğday Hangisi? (Yoksa Hepimiz Un mu Olduk?)
Arkadaşlar selam!
Sabah kahvaltısında çayın yanında sıcacık, mis kokulu bir ekmek yedim… ve birden beynimde ampul yandı: “Bu ekmek hangi buğdaydan yapılmış acaba?” dedim kendi kendime. Sonra düşündüm: Biz burada forumda arabadan telefona, kahveden kahve makinesine kadar her şeyi tartışıyoruz ama “ekmeğin hammaddesi” olan buğdayı hiç konuşmamışız! Ayıp bize be dostlar!
İşte ben de geldim, sofraların sessiz kahramanı buğdayı masaya yatırmaya. Ama dikkat, bilimsel verilerle değil; biraz mizahla, biraz da forum usulü geyikle.
---
1. Buğday Deyip Geçme, O da Bir Karakter Meselesi!
Ekmeklik buğday deyince genelde aklımıza “sert”, “glüten oranı yüksek”, “protein dolu” falan şeyler geliyor. Ama sorsan kimse bu buğdayın ne hissettiğini düşünmüyor. Belki o da “benim kaderim hep fırında yanmak mı?” diye iç geçiriyor…
Ama ciddiyet payı bir kenara: Kaliteli ekmeklik buğday denince Türkiye’de genelde Sert Anadolu Buğdayı (Triticum aestivum) öne çıkıyor. Buğdayın ekmeklik mi yoksa makarnalık mı olacağı, protein oranına, gluten kalitesine ve unun su kaldırma gücüne göre değişiyor.
Yani ekmeklik buğday biraz da “kendi suyunu bilmek”le alakalı. Su kaldırma kapasitesi yüksekse hamur güzel kabarıyor, ekmek “ben buradayım” diye masada kendini belli ediyor.
---
2. Erkekler Buğdaya Stratejik, Kadınlar Romantik Yaklaşıyor
İşin komiği, forumlarda bu konu açıldığında erkekler hemen “abi verim oranı, hektar başı üretim, protein yüzdesi” diye Excel tablosu açar. Kadınlar ise “benim annem o undan ekmek yapardı, kokusu hâlâ burnumda” der, çocukluk anılarını anlatır.
Bir erkek gelir:
> “Kardeşim, Polatlı tarafının ‘Bezostaja 1’ tohumu fena değildir. Yağışa dayanıklı, verimi de iyi.”
Bir kadın cevaplar:
> “Ama o buğdaydan yapılan ekmeğin kabuğu fazla sert oluyor, kahvaltıda çocuğa yediremiyorum.”
Ve tartışma başlar!
Erkekler stratejik analizde, kadınlar ise duygusal yatırımda ustadır. Sonra biri çıkar:
> “Ben organik kara buğdaydan yapıyorum, hem gluten yok hem vicdan rahat.”
O an herkes susar, çünkü “organik” kelimesi geçtiğinde forumda saygı duruşu yapılır.
---
3. Glüten Meselesi: Forumda Bölünme Başlasın!
Bazıları “Glüten candır, hamuru tutar!” der.
Bazılarıysa “Glüten şeytandır, bağırsakları bozar!” diye haykırır.
Erkek forumdaşlar hemen bilimsel makalelerle gelir:
> “2019 FAO raporuna göre sert ekmeklik buğdaylarda glüten oranı optimum 11–14 arasında olmalı!”
Kadın forumdaşlar ise hemen karşılık verir:
> “Ben glütensiz unla denedim, ekmek kabarmadı ama tadı daha hafifti.”
İşte o an forum karışır, iki cephe oluşur:
Glüten Lobisi vs Fit Yaşam Cephesi
Ben mi? Ben tam ortadayım. Çünkü bir yanda “ekmeği bölüp tereyağı sürmenin mutluluğu” var, öte yanda “pantolon düğmesini kapatabilme arzusu.” İkisi de değerli.
---
4. Buğdayın Şehirlisi mi, Köylüsü mü?
Bir de “nerenin buğdayı?” tartışması var.
Ankara Polatlı mı? Konya Ovası mı? Trakya mı?
Biri diyor: “Konya buğdayı sağlamdır abi, taş gibi ekmek yapar.”
Diğeri cevap veriyor: “Yok ya, Trakya buğdayı kadar narin gluten olmaz.”
Bu arada şehirli buğdaylar genelde “modern tarımın çocukları”dır; verimli ama biraz ruhsuz.
Köylü buğdaylar ise “ata tohumu”, eski usul, nostaljik ve romantiktir.
Biri laboratuvarda yetişmiştir, diğeri dededen kalan tarlada.
Biri demir gibi hamur yapar, diğeri anne kokulu yumuşacık ekmek.
Hangisini seçeceğiniz biraz kişiliğinize bağlı.
Stratejik misiniz yoksa duygusal mı?
---
5. Kaliteli Buğday = Mutlu Fırın
Şunu da unutmamak lazım:
Her buğdaydan ekmek olur ama her ekmek “güzel” olmaz.
İyi buğday, fırında “ben kabaracağım!” diye bağıran buğdaydır.
Hamur yoğururken kokusunu alırsın, pişerken mutfağı sarar.
“Bezostaja 1”, “Gönen”, “Pehlivan”, “Sert Ankara 98” gibi türler Türkiye’de yaygın olarak ekmeklikte kullanılır. Ama kalite sadece türle bitmiyor: toprak yapısı, iklim, nem oranı da işin içine giriyor.
Bir nevi buğdayın aşk hayatı gibi:
İyi ortam bulursa kabarır, stresli ortamda çöküp kalır.
---
6. Evde Ekmek Yapanların Gizli Tarikatı
Forumun gizli bir kesimi var ki… onlar evinde ekmek yapıyor.
Evet, un, maya, tuz… ve biraz sabırla kendi fırınlarını mini bir laboratuvara çevirenler!
Bu kitlede kadınlar genelde “ekşi mayam 3 yaşına bastı” diye gururla paylaşır, erkeklerse “fırın içi ısıyı sabitlemek için taş taban yaptım” diye mühendislik projelerine girer.
Bir gün biri çıkar:
> “Ben siyez unundan yaptım, inanılmaz oldu.”
> Ve o andan itibaren konu başka bir boyuta geçer.
> Siyez, buğday dünyasının “antik kahramanı” gibidir. 14 kromozomlu, saf, mütevazı ama pahalı.
> Yani buğday aleminin “Ferrari’si”.
Ama siyezle ekmek yapmak biraz sabır ister. Çünkü hamuru nazlıdır, gluten azdır.
Tıpkı duygusal bir sevgili gibidir: fazla yoğurursan küsüp kabarmaz.
---
7. Forumdaşlar İçin Tartışma Sorusu: Ekmek mi, Diyet mi?
Şimdi asıl bomba soru geliyor:
Kaliteli buğday bulduk, güzel un yaptık… ama yemeye cesaret var mı?
Bir yanda “ekmek yemem, karbonhidrat düşmanım” diyenler,
diğer yanda “ekmeksiz sofra, masanın eksik bacağı gibidir” diyenler.
Belki de mesele buğdayda değil, bizde.
Biz kaliteli buğday ararken, aslında “kaliteli bahane” arıyoruz.
Ama hadi kabul edelim:
Sıcak ekmeğin kokusunu duyan herkesin içinde minik bir çocuk uyanıyor.
Ve o çocuk diyor ki: “Bir dilim daha alsak ne olur sanki?”
---
8. Sonuç: En Kaliteli Buğday, Mutlu Eden Buğdaydır
Sonuç olarak dostlar, bilimsel olarak en kaliteli ekmeklik buğday belki “Sert Anadolu Buğdayı” ya da “Bezostaja 1” olabilir.
Ama bence en kaliteli buğday; annemizin yoğurduğu, kokusuyla evi saran, yediğimizde içimizi ısıtan buğdaydır.
Yani mesele türde değil, niyettedir.
Kimi buğday tarlada büyür, kimi sofrada insanı büyütür.
---
Forumdaşlar, söz sizde!
Sizce en iyi ekmeklik buğday hangisi?
Yoksa siz de gizliden gizliye “glütensiz ekmek” tarikatına mı katıldınız?
Yorumlara bekliyorum, ama dikkat: tartışırken unu fazla kaçırmayın, konu hamur olmasın!
Arkadaşlar selam!
Sabah kahvaltısında çayın yanında sıcacık, mis kokulu bir ekmek yedim… ve birden beynimde ampul yandı: “Bu ekmek hangi buğdaydan yapılmış acaba?” dedim kendi kendime. Sonra düşündüm: Biz burada forumda arabadan telefona, kahveden kahve makinesine kadar her şeyi tartışıyoruz ama “ekmeğin hammaddesi” olan buğdayı hiç konuşmamışız! Ayıp bize be dostlar!
İşte ben de geldim, sofraların sessiz kahramanı buğdayı masaya yatırmaya. Ama dikkat, bilimsel verilerle değil; biraz mizahla, biraz da forum usulü geyikle.
---
1. Buğday Deyip Geçme, O da Bir Karakter Meselesi!
Ekmeklik buğday deyince genelde aklımıza “sert”, “glüten oranı yüksek”, “protein dolu” falan şeyler geliyor. Ama sorsan kimse bu buğdayın ne hissettiğini düşünmüyor. Belki o da “benim kaderim hep fırında yanmak mı?” diye iç geçiriyor…
Ama ciddiyet payı bir kenara: Kaliteli ekmeklik buğday denince Türkiye’de genelde Sert Anadolu Buğdayı (Triticum aestivum) öne çıkıyor. Buğdayın ekmeklik mi yoksa makarnalık mı olacağı, protein oranına, gluten kalitesine ve unun su kaldırma gücüne göre değişiyor.
Yani ekmeklik buğday biraz da “kendi suyunu bilmek”le alakalı. Su kaldırma kapasitesi yüksekse hamur güzel kabarıyor, ekmek “ben buradayım” diye masada kendini belli ediyor.
---
2. Erkekler Buğdaya Stratejik, Kadınlar Romantik Yaklaşıyor
İşin komiği, forumlarda bu konu açıldığında erkekler hemen “abi verim oranı, hektar başı üretim, protein yüzdesi” diye Excel tablosu açar. Kadınlar ise “benim annem o undan ekmek yapardı, kokusu hâlâ burnumda” der, çocukluk anılarını anlatır.
Bir erkek gelir:
> “Kardeşim, Polatlı tarafının ‘Bezostaja 1’ tohumu fena değildir. Yağışa dayanıklı, verimi de iyi.”
Bir kadın cevaplar:
> “Ama o buğdaydan yapılan ekmeğin kabuğu fazla sert oluyor, kahvaltıda çocuğa yediremiyorum.”
Ve tartışma başlar!
Erkekler stratejik analizde, kadınlar ise duygusal yatırımda ustadır. Sonra biri çıkar:
> “Ben organik kara buğdaydan yapıyorum, hem gluten yok hem vicdan rahat.”
O an herkes susar, çünkü “organik” kelimesi geçtiğinde forumda saygı duruşu yapılır.
---
3. Glüten Meselesi: Forumda Bölünme Başlasın!
Bazıları “Glüten candır, hamuru tutar!” der.
Bazılarıysa “Glüten şeytandır, bağırsakları bozar!” diye haykırır.
Erkek forumdaşlar hemen bilimsel makalelerle gelir:
> “2019 FAO raporuna göre sert ekmeklik buğdaylarda glüten oranı optimum 11–14 arasında olmalı!”
Kadın forumdaşlar ise hemen karşılık verir:
> “Ben glütensiz unla denedim, ekmek kabarmadı ama tadı daha hafifti.”
İşte o an forum karışır, iki cephe oluşur:
Glüten Lobisi vs Fit Yaşam Cephesi
Ben mi? Ben tam ortadayım. Çünkü bir yanda “ekmeği bölüp tereyağı sürmenin mutluluğu” var, öte yanda “pantolon düğmesini kapatabilme arzusu.” İkisi de değerli.
---
4. Buğdayın Şehirlisi mi, Köylüsü mü?
Bir de “nerenin buğdayı?” tartışması var.
Ankara Polatlı mı? Konya Ovası mı? Trakya mı?
Biri diyor: “Konya buğdayı sağlamdır abi, taş gibi ekmek yapar.”
Diğeri cevap veriyor: “Yok ya, Trakya buğdayı kadar narin gluten olmaz.”
Bu arada şehirli buğdaylar genelde “modern tarımın çocukları”dır; verimli ama biraz ruhsuz.
Köylü buğdaylar ise “ata tohumu”, eski usul, nostaljik ve romantiktir.
Biri laboratuvarda yetişmiştir, diğeri dededen kalan tarlada.
Biri demir gibi hamur yapar, diğeri anne kokulu yumuşacık ekmek.
Hangisini seçeceğiniz biraz kişiliğinize bağlı.
Stratejik misiniz yoksa duygusal mı?
---
5. Kaliteli Buğday = Mutlu Fırın
Şunu da unutmamak lazım:
Her buğdaydan ekmek olur ama her ekmek “güzel” olmaz.
İyi buğday, fırında “ben kabaracağım!” diye bağıran buğdaydır.
Hamur yoğururken kokusunu alırsın, pişerken mutfağı sarar.
“Bezostaja 1”, “Gönen”, “Pehlivan”, “Sert Ankara 98” gibi türler Türkiye’de yaygın olarak ekmeklikte kullanılır. Ama kalite sadece türle bitmiyor: toprak yapısı, iklim, nem oranı da işin içine giriyor.
Bir nevi buğdayın aşk hayatı gibi:
İyi ortam bulursa kabarır, stresli ortamda çöküp kalır.
---
6. Evde Ekmek Yapanların Gizli Tarikatı
Forumun gizli bir kesimi var ki… onlar evinde ekmek yapıyor.
Evet, un, maya, tuz… ve biraz sabırla kendi fırınlarını mini bir laboratuvara çevirenler!
Bu kitlede kadınlar genelde “ekşi mayam 3 yaşına bastı” diye gururla paylaşır, erkeklerse “fırın içi ısıyı sabitlemek için taş taban yaptım” diye mühendislik projelerine girer.
Bir gün biri çıkar:
> “Ben siyez unundan yaptım, inanılmaz oldu.”
> Ve o andan itibaren konu başka bir boyuta geçer.
> Siyez, buğday dünyasının “antik kahramanı” gibidir. 14 kromozomlu, saf, mütevazı ama pahalı.
> Yani buğday aleminin “Ferrari’si”.
Ama siyezle ekmek yapmak biraz sabır ister. Çünkü hamuru nazlıdır, gluten azdır.
Tıpkı duygusal bir sevgili gibidir: fazla yoğurursan küsüp kabarmaz.
---
7. Forumdaşlar İçin Tartışma Sorusu: Ekmek mi, Diyet mi?
Şimdi asıl bomba soru geliyor:
Kaliteli buğday bulduk, güzel un yaptık… ama yemeye cesaret var mı?
Bir yanda “ekmek yemem, karbonhidrat düşmanım” diyenler,
diğer yanda “ekmeksiz sofra, masanın eksik bacağı gibidir” diyenler.
Belki de mesele buğdayda değil, bizde.
Biz kaliteli buğday ararken, aslında “kaliteli bahane” arıyoruz.
Ama hadi kabul edelim:
Sıcak ekmeğin kokusunu duyan herkesin içinde minik bir çocuk uyanıyor.
Ve o çocuk diyor ki: “Bir dilim daha alsak ne olur sanki?”
---
8. Sonuç: En Kaliteli Buğday, Mutlu Eden Buğdaydır
Sonuç olarak dostlar, bilimsel olarak en kaliteli ekmeklik buğday belki “Sert Anadolu Buğdayı” ya da “Bezostaja 1” olabilir.
Ama bence en kaliteli buğday; annemizin yoğurduğu, kokusuyla evi saran, yediğimizde içimizi ısıtan buğdaydır.
Yani mesele türde değil, niyettedir.
Kimi buğday tarlada büyür, kimi sofrada insanı büyütür.
---
Forumdaşlar, söz sizde!
Sizce en iyi ekmeklik buğday hangisi?
Yoksa siz de gizliden gizliye “glütensiz ekmek” tarikatına mı katıldınız?
Yorumlara bekliyorum, ama dikkat: tartışırken unu fazla kaçırmayın, konu hamur olmasın!